06/12/1944

Τα ξημερώματα, οι εγχώριες αστικές και βρετανικές δυνάμεις (4 και 8 τάγματα αντίστοιχα) ξεκίνησαν στοχευμένες αντεπιθέσεις. Ωστόσο, παρά την κινητοποίηση ισχυρής δύναμης αρμάτων μάχης και αλεξιπτωτιστών, τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά και περιορίστηκαν στην κατάληψη των οδών Σταδίου και Πανεπιστημίου, καθώς και των γραφείων της ΚΕ του ΕΑΜ στην οδό Κοραή. Στον Πειραιά, οι Βρετανοί σταθεροποίησαν τις θέσεις τους στην Πειραϊκή και κατέλαβαν ένα τμήμα της ακτής του Νέου Φαλήρου, εξασφαλίζοντας απαραίτητα προγεφυρώματα για αποβάσεις. Οι επιθετικές τους πρωτοβουλίες πάντως δεν κράτησαν πολύ. Η αποφασιστική αντίσταση του ΕΛΑΣ και των κατοίκων της Αθήνας και του Πειραιά τους ανάγκασαν να περάσουν σύντομα σε αμυντικές θέσεις, αναμένοντας ενισχύσεις.

Βασικός στόχος του ΕΛΑΣ εκείνη τη μέρα υπήρξε το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, ένα άριστα οχυρωμένο (και πρόσφατα ενισχυμένο) κτιριακό συγκρότημα στους πρόποδες της Ακρόπολης, δύναμης 1.100 ανδρών και επικεφαλής τον πρώην Διοικητή των Ταγμάτων Ασφαλείας Λακωνίας Κ. Κωστόπουλο. Η ορμητική επίθεση του ΕΛΑΣ έφερε γρήγορα το Σύνταγμα Μακρυγιάννη κοντά στην παράδοση, αν δεν ήταν για την καθοριστική επέμβαση των Βρετανών με άρματα μάχης. Ταυτόχρονα, εκδηλώθηκε επίθεση της Ορεινής Ταξιαρχίας κατά της Καισαριανής, που παρά την τρομακτική υπεροπλία του αντιπάλου, έληξε μετά από 6 ώρες σφοδρών συγκρούσεων με νίκη του ΕΛΑΣ. Δίκαια ο Ριζοσπάστης χαρακτήριζε την επόμενη μέρα την Καισαριανή ως «το Στάλινγκραντ της Ελλάδας»! Έτσι δημιουργήθηκε το μέτωπο της Καισαριανής, που κράτησε 25 ολόκληρες μέρες.

Στα άλλα μέτωπα, ο ΕΛΑΣ κατέλαβε την Ειδική Ασφάλεια, την έδρα της Ανώτατης Διοίκησης Χωροφυλακής, την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής και τη Διοίκηση Στερεάς.